از دل برود هر آنکه از دیده برفت

راست گفتن واقعا ...

چیستان

چیست آن که با پیدا شدن سر و کله ش گند می زنه به هر چی رابطه ست ؟

همونی که وقتی میاد ، پیامی رو که فرستاده شده رو پاک می کنی و فاتحه می خونی به همه چی .

هشتگ غرور :(

کمال همنشین

یه روزایی هست که کلافه ای و حوصله نداری ! اعصابت الکی خورده و الکی تر اینکه برای خنده نمی تونی بهونه ای جور کنی !

وقتی این حالی می شم با دوستان طبیعتگرد ، می زنم بیرون . از طبیعت آرامش و از دوستان شادی و سرزندگی و انرژی می گیرم . همین باعث می شه تا مدتها شارژ باشم . البته اگه این کسری خواب بذاره .

فراموشی

شاید یکی از اختراعات بشر در آینده این باشه که مثل کامپیوتر ، خاطرات غیر ضروری و آزار دهنده و ... رو بشه از رو هارد ، شیفت دلیت کرد !

من داوطلب می شم برای پاک کردن خاطرات شیرین آزار دهنده ! نه اینکه شیرینیش دلم رو زده باشه ها ، بلکه به خاطر اینه که عدم تکرارش ، خاطر رو مکدر می کنه .

کاش یذره عاقلتر بودم .

اکتشاف

خیلی وقتها دوستی هاو رابطه ها اینطوری بوجود میاد که از روی نشانه ها ( نوشته ها ، گفتار ، آثار ، قیافه و ... ) دلشون می خواد تو رو بیشتر بشناسن و باهات رفیق بشن !

حالا هرچی پیچیده تر رفتار کنی اکتشافت هم سخت تر می شه و حتما هیجان انگیزتر ! خب حالا که کشفت کردن چی میشه ؟ با یه لبخند میرن و تو می مونی و یه خروار خاطره از یک مکتشفی که یه گوشه از قلبت رو براش خالی کردی ! همون گوشه که تا ابد شاید جاش رو براش خالی نگهداری

ساده بودن همیشه هم بد نیست . ساده که باشی زود کشف می شی . آسمون و زمینت راحت شناسایی می شن . مکتشف محترم زودی میاد و میره ، نمی مونه ، موندگار نمی شه ... ! گاهی هم شاید امّل فرض بشی ! اما یه خوبی هم داره ، اینکه گوشه گوشه ی قلبت خالی نمیمونه از نبود کسانی که اومدن و موندن و ناجوانمردانه رفتن .

من خودمم . خود خودم . ساده ، ساده ی ساده . خیلیا اومدن و کشف کردن و رفتن . خیلی هاتون هم اومدید و موندید . موندنی که دیگه رفتن نداره و چقدر این دوستی ها دلچسبه .

دوستتون دارم دوستای دلچسبم .

وبلاگ فراموش شده

خیلی قبل تر ها یه وبلاگی زدم با نام مستعار و توش داستانی رو شروع کردم به نوشتن

چند وقتیه دوباره هوس کردم داستان رو ادامه بدم

اما نه آدرسش یادمه و نه موضوعی رو که می نوشتم کامل یادم مونده !

مثل اینکه باید باز بیخیال بشم !