زندگی در گذره و خواسته یا ناخواسته باید به تغییراتش تن بدیم . شنا یاد ندارم اما دل رو سپردم به امواج اقیانوس .
یا غرق می شم
یا غرقم می کنه
مطلب بالا پی نوشت پست اینستا گرامم بود
اما خودشم یه پی نوشت داره :
دل سپردن با من بود و اختیارش رو داشتم . غرق شدن اما ...
یک خواهش : کسانی که اینجا رو می خونن یه جورایی اطلاع بدن . یا کامنت یا تلگرامی یا هر طریق دیگه ای که خودشون صلاح می دونن .
از با هم بودناتون
از کنار هم بودناتون
از اینکه هم رو دارید
از اینکه شریک غم و شادی همدیگه اید ...
نهایت لذت رو ببرید .
یه روزایی هستن که مطمئنی دوستت داره
مطمئنی برات جون می ده ...
اما وقتی دلشو زدی
وقتی تکراری شدی براش
دیگه حوصله ت رو نداره
دیگه بیرون نمیاد
دیگه کنارت نیست
دیگه نداریش
دیگه شریک غم و شادیت نیست
دیگه یادش نمیای !
دیگه حوصله ت رو نداره
حتی به اندازه ی فرستادن یک استیکر !
تورگوت_اویار
پ.ن. راهی هست که کسی رو که دوستت نداره ، دوستش نداشته باشی؟
فکر کنم سخت ترین کار همین باشه ( و شاید غیر ممکن ترین کار )
ﻫﯿﭻ ﺁﺩﻣﯽ ﯾﮏ ﺷﺒﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎﺕ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﻤﯽﮔﯿﺮﺩ ...
ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﯾﮏﺭﻭﺯ ﺑﯽﺧﺒﺮ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﻭﺭ ﻣﯽﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﯽﺭﻭﺩ , ﺷﮏ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺒﻞﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻓﺘﻪﺍﺳﺖ ...
ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﯾﮏﺭﻭﺯ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﮐﻪ " ﺧﺴﺘﻪﺍﻡ " ﺷﮏ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺪﺕﻫﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻨﺘﻈﺮِ ﺷﻨﯿﺪﻥِ ﯾﮏ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪِ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ ...
ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻏﺎﻓﻞ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﺯﯾﺮ ﮔﺮﯾﻪ , ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺪﺕﻫﺎ ﻗﺒﻞ ﯾﮏ ﺑﻐﺾِ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﯾﻦﻃﺮﻑ ﻭ ﺁﻥﻃﺮﻑ ﻣﯽﺑﺮﺩﻩ ...
ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﻭ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ... ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦِ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺷﺐﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﻭ ﺭﻭﯾﺎﺑﺎﻓﯽ ﮐﺮﺩﻩﺍﺳﺖ ...
ﻧﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﺭﺍ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﻨﯿﻢ ... ﻧﻪ ﺁﻣﺪﻥﺷﺎﻥ ﺭﺍ ...
ﻓﻘﻂ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﺣﻖ ﺑﺪﻫﻴﻢ .
ﻛﻴﻮﻣﺮﺙ ﻣﺮﺯﺑﺎﻥ
قهوه رو میریزم، لای در حیاط رو باز میکنم، قهوه توی دستام گرم و خوشبو جا خوش کرده، زنگ خونه به صدا در میاد، قهوه رو میذارم رو میز و میرم سراغ آیفون.
من:بله؟
پستچی: بسته دارین..
میرم بالا..برمیگردم...
لباس میپوشم که برم ورزش. ساک،کتونی،حوله،شلوارک.چیزی جا نمونده؟!تو آشپزخونه دور میزنم.میرم تو اتاق وسایلمو برمیدارم.
زنگ تلفن:...
من: بله..سلا..حتما..میبینمتون..بله..قربونتون..
میام بیرون..کلید خونه رومیز!
قهوه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
یخ کرده، بوش کمتر شده.انگار ازینکه اون قهوه ی ناب قبل نیست حال خوبی نداره.همون قهوه ی چند دقیقه پیش برای اینکه فراموش شده و بهش اهمیت ندادن خوشحال نیست!!
دستمو دورش حلقه میکنم و ازش بابت یادم رفته های چند دقیقه قبل عذر میخوام.ولی اون دیگه هیچوقت داغ نمیشه.اون دیگه هیچوقت اون قهوه ی ناب نمیشه.
سرمیکشمش!
اینجا هم اشتباه میکنم، باید مزه مزه میکردم، تا بهش بفهمونم که همونقدر خوشمزس!
حالا دیگه نیست، تموم شده و من تعریفش میکنم.
زندگی همینقدر نزدیکه که تا از دست بره! باید قدر دونست..
گاهی فقط اونه که مهمه.نه بسته مهمه نه هیچ تلفنی از هیچ جا!
باید قهوه رو داغ داغ مزه کرد و از بوش لذت برد...
صابر ابر
یه جاده ی خاکی ...
یه بیابون بی انتها ...
دلتنگی نبودن عشقت ...
آهنگی که تو گوشت می خونه ...
چقدر خوبه که گرد و خاکه !!!
