مجازی یا حقیقی ؟ مسئله این است ... !

حدود هشت ساله که وبلاگ دارم و تو همه این سالها با اسم مستعار نوشتم و مینویسم

اما آیا میشه همیشه مجازی بود و خودت رو زیر یک اسم مستعار پنهان شد؟

با ورود تکنولوژی ها و نرم افزارهای جدید موبایلی به زندگیها ، خیلی از ماها داریم به سمتی پیش میریم که به همون حقیقت وجودی خودمون میرسه

و دیگه نمیتونیم مثل قبل مجازی ه مجازی باشیم و درک دیگران از ما فراتر از چند جمله و نوشتار و رفتاریه که از مطالبمون دستگیرشون شده

تلاش برای مجازی موندنم تا الان که راه به جایی نبرده

و الان برای دوستانی که سالهاست توی این دنیای مجازی! میشناسمشون و میشناسنم !، حقیقی شدم

دارای یک اسم واقعی ، و حضوری که شاید لمس شدنی هم باشه!

دنیای مجازی شده دهکده ای کوچک که از دورترین نقاط میهن عزیزم و حتی دنیا ، دوستانی دارم که کم و بیش تو زندگیم تاثیر گذار بودن و هستن

سخن کوتاه کنم

تصمیم گرفتیم خود حقیقی مان باشیم

خود خود مرتضای مان

علی رغم مشکلاتی که تو بلاگفا هنوز هم وجود داره به خاطر راحتی دوستانی که اکثرشون بلاگفایی هستند ، بعد حدود یکسال برمیگردیم به همونجا و این خونه رو هم اختصاص میدهیم به تراوشاتی که گاه و بی گاه از کوزه درونمون اتفاق می افته

http://rewus.blogfa.com

درود و دوصد بدرود

برای خالی نبودن عریضه

 

گفتی که : می بوسم تو را گفتم تمنا می کنم

گفتی که : گر بیند کسی ؟ گفتم که : حاشا می کنم

گفتی: ز بخت بد اگر ، ناگه رقیب آید ز در ؟

گفتم که : با افسونگری ، او را ز سر وا می کنم

گفتی که : تلخی های من گر ناگوار افتد مرا

گفتم که: با نوش لبم ،آنرا گوارا می کنم

گفتی : چه می بینی بگو در چشم چون آیینه ام ؟

گفتم که : من خود را در او عریان تماشا می کنم

گفتی که : از بی طاقتی ،دل قصد یغما می کند

گفتم که : با یغماگران ، باری مدارا می کنم

گفتی که : پیوند تو را با نقد هستی می خرم

گفتم که : ارزان تر از این من با تو سودا می کنم

گفتی : اگر از کوی خود ، روزی تو را گویم برو؟

گفتم که: صد سال دگر امروز و فردا میکنم

گفتی : گر از پای خود، زنجیر عشقت وا کنم

گفتم : ز تو دیوانه تر ، دانی که پیدا می کنم