باده پرست

امروز یه روز خوبه

آغاز یه دوره ی جدید

به همین منظور تفالی زدم به حافظ و این اومد :

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

باز آید و برهاندم از بند ملامت

خاک آن یار سفر کرده بیارید

تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت

فریاد که از شش جهتم راه ببستند

آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت

امروز که در دست تواممرحمتی کن

فردا که شوم خاک چه سود اشک ندامت

ای انکه به تقریر و بیان دم زنی از عشق

ما با تو نداریم سخن خیر و سلامت

درویش مکن ناله ز شمشیر احبا

کاین طایفه از کشته ستانند غرامت

در خرقه زن آتش کهخم ابروی ساقی

بر می شکند گوشه محراب امامت

حاشا که من از جور و جفای تو بنالم

بیداد لطیفان همه لطف است و کرامت

کوته نکند بحث سر زلف تو حافظ

پیوسته شد این سلسله تا روز قیامت