وفای به عهد

گفت نرو !

گفتم نمی شه

گفت پس یهویی نرو

قول دادم یهویی نرم

زمانش رسیده بود . رفتم . برای همیشه . انگاری که اصلا نبوده ام

تا دنیا دنیاست

تا دنیا دنیاست اومدن ها و رفتنها دست خود آدم نیست . تنها چیزی که دست خود آدمه اینه که بمونی ! سر قولت ، سر دلت و سر احساست

ظرفیت

هر ظرفی یه گنجایشی داره

اینکه چقدرش پر باشه و چقدرش خالی ، یا اینکه همیشه لبریز باشه یا همیشه خالی ، دست خود آدمه

شاگردی که سر کلاس نمی شینه ، سر کلاس چرت می زنه یا تو مباحث کلاس شرکت نمی کنه ، نباید انتظار بیست داشته باشه .

انتظاراتمون رو با گنجایشمون تنظیم کنیم .

از دل برود هر آنکه از دیده برفت

راست گفتن واقعا ...

فراموشی

شاید یکی از اختراعات بشر در آینده این باشه که مثل کامپیوتر ، خاطرات غیر ضروری و آزار دهنده و ... رو بشه از رو هارد ، شیفت دلیت کرد !

من داوطلب می شم برای پاک کردن خاطرات شیرین آزار دهنده ! نه اینکه شیرینیش دلم رو زده باشه ها ، بلکه به خاطر اینه که عدم تکرارش ، خاطر رو مکدر می کنه .

کاش یذره عاقلتر بودم .

اکتشاف

خیلی وقتها دوستی هاو رابطه ها اینطوری بوجود میاد که از روی نشانه ها ( نوشته ها ، گفتار ، آثار ، قیافه و ... ) دلشون می خواد تو رو بیشتر بشناسن و باهات رفیق بشن !

حالا هرچی پیچیده تر رفتار کنی اکتشافت هم سخت تر می شه و حتما هیجان انگیزتر ! خب حالا که کشفت کردن چی میشه ؟ با یه لبخند میرن و تو می مونی و یه خروار خاطره از یک مکتشفی که یه گوشه از قلبت رو براش خالی کردی ! همون گوشه که تا ابد شاید جاش رو براش خالی نگهداری

ساده بودن همیشه هم بد نیست . ساده که باشی زود کشف می شی . آسمون و زمینت راحت شناسایی می شن . مکتشف محترم زودی میاد و میره ، نمی مونه ، موندگار نمی شه ... ! گاهی هم شاید امّل فرض بشی ! اما یه خوبی هم داره ، اینکه گوشه گوشه ی قلبت خالی نمیمونه از نبود کسانی که اومدن و موندن و ناجوانمردانه رفتن .

من خودمم . خود خودم . ساده ، ساده ی ساده . خیلیا اومدن و کشف کردن و رفتن . خیلی هاتون هم اومدید و موندید . موندنی که دیگه رفتن نداره و چقدر این دوستی ها دلچسبه .

دوستتون دارم دوستای دلچسبم .

زندگی در گذر است ...

زندگی در گذره و خواسته یا ناخواسته باید به تغییراتش تن بدیم . شنا یاد ندارم اما دل رو سپردم به امواج اقیانوس .

یا غرق می شم

یا غرقم می کنه

مطلب بالا پی نوشت پست اینستا گرامم بود

اما خودشم یه پی نوشت داره :

دل سپردن با من بود و اختیارش رو داشتم . غرق شدن اما ...

یک خواهش : کسانی که اینجا رو می خونن یه جورایی اطلاع بدن . یا کامنت یا تلگرامی یا هر طریق دیگه ای که خودشون صلاح می دونن .

یه روزایی ...

از با هم بودناتون

از کنار هم بودناتون

از اینکه هم رو دارید

از اینکه شریک غم و شادی همدیگه اید ...

نهایت لذت رو ببرید .

یه روزایی هستن که مطمئنی دوستت داره

مطمئنی برات جون می ده ...

اما وقتی دلشو زدی

وقتی تکراری شدی براش

دیگه حوصله ت رو نداره

دیگه بیرون نمیاد

دیگه کنارت نیست

دیگه نداریش

دیگه شریک غم و شادیت نیست

دیگه یادش نمیای !

دیگه حوصله ت رو نداره

حتی به اندازه ی فرستادن یک استیکر !

حق بدهیم

هیچ ﺁﺩﻣﯽ ﯾﮏ ﺷﺒﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ

ﻫﯿﭻ ﺁﺩﻣﯽ ﯾﮏ ﺷﺒﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎﺕ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﻤﯽﮔﯿﺮﺩ ...

ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﯾﮏﺭﻭﺯ ﺑﯽﺧﺒﺮ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﻭﺭ ﻣﯽﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﯽﺭﻭﺩ , ﺷﮏ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺒﻞﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻓﺘﻪﺍﺳﺖ ...

ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﯾﮏﺭﻭﺯ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﮐﻪ " ﺧﺴﺘﻪﺍﻡ " ﺷﮏ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺪﺕﻫﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻨﺘﻈﺮِ ﺷﻨﯿﺪﻥِ ﯾﮏ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪِ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩﺍﺳﺖ ...

ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻏﺎﻓﻞ ﻣﯽﺯﻧﺪ ﺯﯾﺮ ﮔﺮﯾﻪ , ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺪﺕﻫﺎ ﻗﺒﻞ ﯾﮏ ﺑﻐﺾِ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﯾﻦﻃﺮﻑ ﻭ ﺁﻥﻃﺮﻑ ﻣﯽﺑﺮﺩﻩ ...

ﺁﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﯽﺁﯾﺪ ﻭ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ... ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦِ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺷﺐﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﻭ ﺭﻭﯾﺎﺑﺎﻓﯽ ﮐﺮﺩﻩﺍﺳﺖ ...

ﻧﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﺭﺍ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﻨﯿﻢ ... ﻧﻪ ﺁﻣﺪﻥﺷﺎﻥ ﺭﺍ ...

ﻓﻘﻂ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﺣﻖ ﺑﺪﻫﻴﻢ .

ﻛﻴﻮﻣﺮﺙ ﻣﺮﺯﺑﺎﻥ

بد جنس می شویم

نمی دونم چرا نمی تونم بد جنس باشم ، هیچوقت نتونستم کار ناشایستی رو که اطرافیانم نسبت من انجام دادن رو تلافی کنم ! نه اینکه موقعیتش نباشه ها ! یا تصمیم نداشته باشم که تلافی کنم سرشون ، ولی لحظه ی آخر نمی دونم چرا فقط صدای درونم رو می شنوم که می گه بی خیالش شو ! و من هم حرف گوش کنم و ...

بگذریم

آدما خیلی زود شرطی می شن و به راحتی آب خوردن قوانین ساده ی زندگی و اجتماعی و ریاضی و ... رو با شرطی شدن نادیده می گیرن و من هم البته آدمم و مستثنی نیستم از این شرطی شدنها

سر یک قضیه ای دارم شرطی می شم  !!! بدجنس می شم !!! به جای اینکه خوب باشم و خوب بمونم و خوبی بخوام ، خدا خدا می کنم یه مشکلی پیش بیاد و ...

واقعا که ! دارم از خودم نا امید می شم . دعا بفرمایید